آرنج تنیس بازان، که به عنوان اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می‌شود، یک بیماری شایع است که تاندون‌های آرنج را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علیرغم نامی که دارد، این وضعیت به بازیکنان تنیس محدود نمی‌شود، زیرا می‌تواند هر فردی را که درگیر حرکات مکرر بازو و مچ است، تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله با ما همراه باشید تا به بررسی علل مختلف این بیماری بپردازیم و عواملی که در ایجاد آن نقش دارند را بررسی کنیم.
چه چیزی باعث آرنج تنیس بازان می‌شود؟
برخی از علل رایج ابتلا به آرنج تنیس بازان عبارتند از:
حرکات مکرر دست
یکی از دلایل اصلی آرنج تنیس بازان، حرکات مکرر دست است. فعالیت‌هایی که شامل حرکات مکرر عضلات ساعد است، مانند تاب دادن راکت تنیس، چوب گلف، یا انجام برخی وظایف کاری، می‌تواند به مرور زمان منجر به ایجاد این بیماری شود. این حرکات به تاندون‌ها فشار وارد می‌کنند و منجر به التهاب و درد می‌شوند.
تکنیک نادرست
استفاده از تکنیک‌های نامناسب در حین ورزش یا انجام کارهای فیزیکی می‌تواند خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان را افزایش دهد. به عنوان مثال، در تنیس، محکم گرفتن راکت یا استفاده از مکانیک‌های نادرست چرخش می‌تواند فشار بیش از حد به تاندون‌ها وارد کند و احتمال آسیب را افزایش دهد. به طور مشابه، در سایر فعالیت‌ها مانند وزنه برداری یا نقاشی، فرم و وضعیت نادرست می‌تواند باعث ابتلا به این عارضه شود.
فشار بیش از حد بر عضلات دست
استفاده بیش از حد و فشار بیش از حد بر روی عضلات ساعد می‌تواند باعث ابتلا به آرنج تنیس بازان شود. انجام فعالیت‌هایی که نیاز به حرکات تکراری برای مدت طولانی بدون استراحت کافی دارند، می‌تواند منجر به آسیب به تاندون‌ها شود. ورزشکاران و افراد در مشاغلی که به حرکات مکرر بازو نیاز دارند، مانند نجار، لوله کش و نقاش، به دلیل ماهیت شغل خود، نسبت به دیگران بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.
سن و جنسیت
اگرچه آرنج تنیس بازان می‌تواند افراد در هر سن و جنس را تحت تاثیر قرار دهد، برخی عوامل جمعیت شناختی ممکن است بر شیوع آن تاثیر بگذارد. این بیماری بیشتر در افراد 30 تا 50 ساله مشاهده می‌شود، زیرا تاندون‌ها با افزایش سن مقداری از خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و آن‌ها را مستعد آسیب می‌کند. علاوه بر این، مردان به طور کلی نسبت به زنان بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند که احتمالاً به دلیل تفاوت در توده عضلانی و سطوح هورمونی است.
بیماری زمینه ای
برخی از بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان را افزایش دهند. افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت یا تاندونیت ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به علائم این عارضه باشند. این شرایط تاندون‌ها را ضعیف می‌کند و آن‌ها را در برابر آسیب و التهاب آسیب پذیرتر می‌کند.
این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: آرتریت روماتوئید
ژنتیک
شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهد ژنتیک ممکن است در ابتلا به آرنج تنیس بازان نقش داشته باشد. برخی از افراد ممکن است به طور ژنتیکی تاندون‌های ضعیف‌تری داشته باشند، که آن‌ها را مستعد این بیماری می‌کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل عوامل ژنتیکی موثر در ابتلا به این عارضه مورد نیاز است.
عوامل محیطی
عوامل محیطی نیز می‌توانند در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند. عواملی مانند دما، رطوبت و ارتعاشات ممکن است بر روی تاندون‌ها تأثیر بگذارند و خطر آسیب را افزایش دهند. برای مثال، قرار گرفتن طولانی‌مدت در دمای سرد می‌تواند منجر به کاهش جریان خون به تاندون‌ها شود و آن‌ها را آسیب‌پذیرتر کند.
گرم نکردن بدن قبل از ورزش
گرم نکردن بدن به اندازه کافی قبل از انجام فعالیت‌های بدنی می‌تواند خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان را افزایش دهد. یک روال گرم کردن مناسب به آماده سازی عضلات و تاندون‌ها کمک می‌کند و احتمال آسیب را کاهش می‌دهد. به طور مشابه، افرادی که عضلات ساعد ضعیف یا شرایط کلی ضعیفی دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این عارضه باشند.
سایر ورزش‌ها و فعالیت‌ها
در حالی که تنیس ارتباط تنگاتنگی با آرنج تنیس بازان دارد، ورزش‌ها و فعالیت‌های دیگر نیز می‌توانند در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند. ورزش‌هایی مانند گلف، بیسبال و شنا که شامل حرکات مکرر بازو هستند، می‌توانند خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهند. علاوه بر این، فعالیت‌هایی مانند باغبانی، بافندگی و آشپزی که به حرکات مکرر مچ و بازو نیاز دارند نیز ممکن است در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند.
نتیجه گیری
آرنج تنیس بازان وضعیتی است که می‌تواند باعث درد و ناراحتی قابل توجهی شود و افراد را تحت تاثیر قرار دهد. درک علل ایجاد این عارضه برای جلوگیری از بروز آن یا مدیریت موثر علائم آن ضروری است. به یاد داشته باشید که در صورتی که یکی از شرایط ذکر شده در این مقاله را دارید، بهتر است تحت نظر بهترین متخصص ارتوپد در تهران باشید تا بتوانید از ابتلا به این بیماری به طور موثری پیشگیری کنید.
