بهترین راه درمان دیسک کمر؛ جراحی دیسک کمر

درمان دیسک کمر از جوانب مختلف اهمیت بسیار زیادی دارد. خوشبختانه، گزینه‌های درمانی مختلفی برای کمک به کاهش علائم و بهبودی این عارضه وجود دارند. اگر شما نیز دچار فتق دیسک کمر شده‌اید و یا به دنبال راهی برای درمان موثر آن هستید، در این مقاله جامع با ما همراه باشید تا این موضوع را به طور کامل بررسی کنیم.

گزینه‌های درمانی دیسک کمر

درمان دیسک کمر را به طور کلی می‌توان به دو گروه درمان‌های غیرتهاجمی و مداخلات جراحی تقسیم کرد:

درمان‌های غیرتهاجمی

درمان‌های غیرتهاجمی اغلب اولین اقدامات برای مدیریت و درمان علائم دیسک کمر هستند. هدف این رویکردهای غیر تهاجمی کاهش درد، التهاب و فشرده سازی عصب و در عین حال رسیدن به بهبودی است. این گزینه‌های درمانی عبارتند از:

• استراحت و کاهش فعالیت بدنی: محدود کردن فعالیت‌هایی که علائم را تشدید می‌کنند و توجه به فرم مناسب بدن می‌تواند به تسکین درد و جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کند.
• فیزیوتراپی: تمرینات هدفمند، حرکات کششی و تکنیک‌های درمان انجام شده توسط فیزیوتراپ می‌تواند انعطاف پذیری را بهبود بخشد، عضلات حمایت کننده را تقویت کند و فشار وارده بر ستون فقرات را کاهش دهد.
• داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، شل کننده‌های عضلانی و مسکن‌ها ممکن است برای کاهش درد و التهاب تجویز شوند.
• تزریق استروئید اپیدورال: تزریق کورتیکواستروئیدها در نزدیکی ریشه عصبی آسیب‌دیده می‌تواند با کاهش التهاب و سرکوب سیگنال‌های درد، تسکین موقتی ایجاد کند.

جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر، روشی است که برای درمان مشکلات دیسک بین ‌مهره ‌ای در ناحیه کمر انجام می‌شود، به‌ ویژه در مواردی که درمان ‌های غیرجراحی مانند داروها و فیزیوتراپی موثر نبوده‌اند. این جراحی معمولاً برای حذف بخشی از دیسک آسیب ‌دیده ‌ای که به عصب‌ ها فشار می‌آورد، انجام می‌شود و هدف آن کاهش درد، بهبود حرکات و بازگرداندن کیفیت زندگی بیمار است. در این روش، جراح با ایجاد برشی در ناحیه کمر، به دیسک دسترسی پیدا کرده و بخشی از آن را که موجب فشرده شدن عصب‌ها شده است، برمی‌دارد. این عمل به ‌طور قابل توجهی علائم درد و ضعف در پاها را کاهش می‌دهد، اما نیاز به دوره بهبودی و مراقبت ‌های پس از جراحی دارد تا بهبودی کامل حاصل شود. انواع روش های جراحی عبارتند از:

• دیسککتومی: در طی عمل دیسککتومی، جراح بخشی از فتق دیسک را که به ریشه عصب فشار می‌آورد برمی‌دارد و درد را کاهش می‌دهد و عملکرد طبیعی را بازیابی می‌کند.
• میکرودیسککتومی: میکرودیسککتومی یک جراحی کم تهاجمی است که شامل برداشتن مواد فتق دیسک از طریق یک برش کوچک است که منجر به آسیب کمتر بافتی و بهبودی سریع‌تر می‌شود.
• فیوژن ستون فقرات: در مواردی که ناپایداری قابل توجه دیسک وجود دارد، ممکن است جراحی فیوژن ستون فقرات برای تثبیت ستون فقرات و جلوگیری از آسیب بیشتر توصیه شود.

جراحی باز دیسک کمر

جراحی باز دیسک کمر معمولاً به‌ منظور حذف بخشی از دیسک بین‌ مهره‌ای که به عصب‌ ها فشار می‌آورد، انجام می‌شود. در این روش، بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد و جراح یک برش بزرگ در ناحیه کمر ایجاد می‌کند. سپس، عضلات و بافت ‌های نرم به آرامی کنار زده می‌شوند تا به مهره‌ ها و دیسک دسترسی پیدا شود. پس از شناسایی دیسک آسیب ‌دیده، جراح بخشی از آن را که به عصب فشار وارد می‌کند، برمی‌دارد. این عمل معمولاً به ‌منظور کاهش درد، بی ‌حسی و سایر علائم عصبی انجام می‌شود. بعد از اتمام عمل، برش بخیه زده می‌شود و بیمار معمولاً برای مدت کوتاهی در بیمارستان تحت نظر قرار می‌گیرد.

جراحی بسته دیسک کمر

جراحی بسته دیسک کمر ، یک روش کمتر تهاجمی است که با استفاده از تجهیزات خاص و فناوری‌ های پیشرفته انجام می‌شود. در این روش، یک برش کوچک  معمولاً کمتر از 2 سانتیمتر  در ناحیه کمر ایجاد می‌شود و جراح با استفاده از دوربین ‌های کوچک، دیسک آسیب ‌دیده را مشاهده کرده و بخشی از آن را که به عصب فشار می‌آورد، برمی‌دارد. این روش به دلیل برش کوچک و آسیب کمتر به بافت ‌های نرم، معمولاً زمان بهبودی کمتری دارد و بیماران سریع ‌تر به فعالیت‌ های روزمره خود بازگردند. همچنین، عوارض جانبی و درد بعد از عمل در مقایسه با جراحی باز کمتر است، که این موضوع باعث افزایش محبوبیت این روش در میان بیماران شده است.

مزایای جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر، که معمولاً به‌منظور کاهش فشار بر روی عصب‌ها و تسکین درد انجام می‌شود، می‌تواند مزایای قابل توجهی برای بیماران داشته باشد. در زیر به برخی از این مزایا به‌تفصیل پرداخته می‌شود:

• کاهش درد: یکی از اصلی ‌ترین مزایای جراحی دیسک کمر، کاهش یا از بین رفتن درد است. با حذف بخشی از دیسک که به عصب‌ ها فشار می‌آورد، بیمار معمولاً شاهد تسکین قابل توجهی در درد کمر و پاها خواهد بود.
• بهبود عملکرد حرکتی: بسیاری از بیماران بعد از جراحی دامنه حرکتی خود را بهبود می‌بخشند و توانایی انجام فعالیت‌ های روزمره را دوباره به دست می‌آورند. این شامل فعالیت‌ هایی مانند نشستن، ایستادن، و راه رفتن است که به دلیل درد شدید محدود شده بودند.
• کاهش علائم عصبی: جراحی به کاهش علائم عصبی مانند بی ‌حسی، سوزن‌ سوزن شدن و ضعف در پاها کمک می‌کند. این علائم معمولاً به دلیل فشردگی عصب‌ ها ایجاد می‌شوند و با عمل جراحی بهبود می‌یابند.
• کیفیت زندگی بهتر: با کاهش درد و بهبود عملکرد حرکتی، بسیاری از بیماران بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی خود را تجربه می‌کنند. این به افزایش فعالیت ‌های اجتماعی و حرفه ‌ای و بهبود روابط خانوادگی منجر می‌شود.
• کاهش نیاز به دارو: پس از جراحی، بیماران معمولاً نیاز کمتری به مصرف مسکن ‌ها و داروهای ضد التهاب دارند. این کاهش وابستگی به دارو از عوارض جانبی ناشی از مصرف مداوم داروها جلوگیری می‌کند.
• پیشگیری از آسیب‌ های بیشتر: در صورتی که دیسک کمر به‌ طور مداوم فشار بر روی عصب‌ ها وارد کند، منجر به آسیب ‌های دائمی می‌شود. جراحی از پیشرفت این آسیب ‌ها جلوگیری کرده و به حفظ سلامت عصبی کمک می‌کند.
• نتایج بلندمدت مثبت: بسیاری از بیماران بعد از جراحی دیسک کمر نتایج مثبت و بلند مدتی را تجربه می‌کنند. با توجه به نوع عمل و وضعیت بیمار، بسیاری از افراد به فعالیت‌ های عادی و ورزش‌ های روزمره خود بازمی‌گردند.
• دسترسی به روش‌های جراحی پیشرفته: امروزه، روش‌ های جراحی دیسک کمر به صورت کمتر تهاجمی انجام می‌شود که زمان بهبودی را کاهش می‌دهد و عوارض جانبی را به حداقل می‌رساند. این روش‌ ها معمولاً نیاز به بستری طولانی ندارند و بیماران سریع ‌تر به فعالیت‌ های روزمره خود بازمی‌گردند.

ریکاوری و توانبخشی پس از جراحی

صرف نظر از رویکرد درمانی انتخاب شده، توانبخشی نقش مهمی در روند بهبودی افراد مبتلا به دیسک کمر دارد. فیزیوتراپی، تمرینات خانگی و اصلاح سبک زندگی می‌تواند به بهبود قدرت، انعطاف پذیری و وضعیت بدن کمک کند، خطر فتق دیسک مکرر را کاهش دهد و سلامت ستون فقرات را در درازمدت ارتقا دهد.

عوارض جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر، اگرچه مزایای قابل توجهی دارد، اما مانند هر عمل جراحی دیگر، با عوارض و خطرات خاصی همراه می‌باشد. در زیر به برخی از عوارض احتمالی جراحی دیسک کمر پرداخته می‌شود:

• عفونت: عفونت در محل جراحی یکی از عوارض جدی است که به ‌ویژه در بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، رخ می‌دهد. این عفونت‌ ها نیاز به درمان اضافی یا جراحی دوباره خواهد داشت.
• خونریزی: خونریزی حین عمل یا بعد از آن در برخی موارد اتفاق می‌افتد. در موارد نادر، این خونریزی شدید می‌شود و نیاز به انتقال خون یا جراحی مجدد دارد.
• درد مزمن: در حالی که هدف جراحی کاهش درد است، در برخی بیماران، درد مزمن پس از عمل ادامه می‌یابد یا حتی بدتر می‌شود. این حالت به دلیل آسیب به بافت ها یا عصب‌ ها در حین عمل می‌باشد.
• آسیب به عصب‌ ها: یکی از خطرات جراحی دیسک کمر، آسیب به عصب ‌های مجاور در حین عمل است. این آسیب منجر به ضعف، بی ‌حسی یا سوزن ‌سوزن شدن در نواحی مختلف بدن می‌شود.
• ترمیم ناکافی دیسک: در برخی موارد، جراحی نمی‌تواند به طور کامل فشار از روی عصب‌ ها را کاهش دهد یا دیسک مجدداً آسیب می‌بینند، که نیاز به جراحی مجدد دارد.
• تغییرات در وضعیت حرکتی: بعد از عمل، برخی بیماران دچار تغییراتی در وضعیت حرکتی خود می‌شوند. این تغییرات شامل کاهش قدرت و انعطاف ‌پذیری است که نیاز به فیزیوتراپی دارد.
• عوارض بیهوشی: عوارض مرتبط با بیهوشی عمومی نیز شامل تهوع، سردرد و واکنش‌ های نامطلوب به داروهای بیهوشی می‌باشد. این عوارض معمولاً موقتی هستند.

چه موقع جراحی  دیسک کمر ضروری است؟

جراحی دیسک کمر معمولاً زمانی ضروری می‌شود که درمان ‌های غیرجراحی مانند دارو، فیزیوتراپی و تغییرات در سبک زندگی نتوانند به کاهش علائم بیمار کمک کنند. در زیر به شرایط خاصی که جراحی را ضروری می‌سازد، پرداخته می‌شود:

• درد شدید و مزمن: اگر بیمار دچار درد شدید کمر یا پاها باشد که به مدت طولانی ادامه داشته و با داروهای مسکن تسکین نمی‌یابد، جراحی لازم است. این درد معمولاً به دلیل فشردگی عصب‌ ها توسط دیسک ‌های آسیب ‌دیده ایجاد می‌شود.
• علائم عصبی: اگر بیمار علائم عصبی جدی، مانند ضعف در پاها، بی‌ حسی، سوزن ‌سوزن شدن یا از دست دادن کنترل بر روی مثانه یا روده را تجربه کند، این وضعیت نشان ‌دهنده آسیب جدی به عصب‌ ها می‌باشد و نیاز به جراحی فوری دارد.
• تخریب دیسک: در صورتی که دیسک کمر به شدت تخریب شده باشد و باعث بی‌ثباتی در ناحیه کمر شود، جراحی به اصلاح این بی‌ثباتی و جلوگیری از پیشرفت مشکلات کمک می‌کند.
• عدم بهبود با درمان‌های غیرجراحی: اگر علائم بیمار پس از چند هفته یا چند ماه درمان‌ های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب و استراحت بهبود نیابد، جراحی گزینه‌ ای ضروری می‌باشد.
• زندگی روزمره تحت تأثیر قرار گیرد: اگر علائم باعث ایجاد مشکلات جدی در فعالیت ‌های روزمره، کار، خواب یا کیفیت زندگی بیمار شود و زندگی عادی را مختل کند، جراحی به عنوان یک گزینه مناسب مطرح می‌شود.
• روندهای عود کننده: در بیمارانی که علائم به‌ طور مکرر عود می‌کنند و این عودها به تدریج بدتر می‌شوند، جراحی برای جلوگیری از آسیب‌ های بیشتر به عصب ‌ها و بافت‌ ها توصیه می‌شود.

به‌طور کلی، تصمیم به انجام جراحی دیسک کمر باید پس از بررسی کامل توسط پزشک و ارزیابی وضعیت بیمار اتخاذ شود. مشاوره با متخصص جراحی مغز و اعصاب یا ارتوپد برای ارزیابی دقیق و درک خطرات و مزایای عمل ضروری است.

جراحی دیسک کمر باز بهتر است یا بسته؟

انتخاب بین جراحی دیسک کمر باز و بسته به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله شدت مشکل دیسک، وضعیت کلی سلامت بیمار و تجربه جراح. جراحی بسته به‌دلیل برش کوچک ‌تر و آسیب کمتر به بافت ‌های نرم، معمولاً بهبودی سریع ‌تری به همراه دارد و بیماران معمولاً درد کمتری را تجربه می‌کنند. با این حال، جراحی باز در مواردی که نیاز به دسترسی بیشتر به ناحیه آسیب ‌دیده است یا در صورت وجود پیچیدگی‌ های بیشتر، ضروری می‌باشد. در نهایت، تصمیم‌ گیری باید بر اساس مشاوره دقیق با پزشک و بررسی مزایا و معایب هر روش انجام شود تا بهترین نتیجه ممکن برای بیمار حاصل گردد.

نتیجه گیری

درمان دیسک کمر شامل طیف وسیعی از مداخلات محافظه کارانه و جراحی است که برای کاهش درد، بازگرداندن عملکرد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری رایج ستون فقرات طراحی شده است. اگر دچار کمردرد مداوم، پا درد یا سایر علائمی هستید که نشانه‌ی دیسک کمر هستند، ضروری است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی شخصی با بهترین متخصص ارتوپدی در تهران مشورت کنید. به یاد داشته باشید، مداخله زودهنگام و مدیریت به موقع علائم، کلید دستیابی به نتایج مطلوب و حفظ سلامت ستون فقرات است.