آسیب اسکلتی عضلانی ورزشی یکی از آسیبهای رایج بین ورزشکاران و افرادی است که فعالیت فیزیکی زیادی دارند. این نوع آسیب ممکن است به دلیل نادرست بودن و یا تکرار بیش از حد یک حرکت یا فشار بر یک عضو خاص به وجود بیاید. در این مقاله با ما همراه باشید تا این موضوع را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم.
آسیبهای اسکلتی عضلانی رایج
انواع آسیب اسکلتی عضلانی ورزشی رایج در بین ورزشکاران شامل شکستگی، دررفتگی، رگ به رگ شدن، کشیدگی، تاندونیت و بورسیت است.
شکستگی استخوان
این آسیب به شکستگی در استخوان مربوط میشود که میتواند ناشی از یک آسیب ناگهانی، حاد یا فشار مکرر باشد که به عنوان شکستگی استرسی شناخته میشود. در کودکانی که هنوز در حال رشد هستند، نوع خاصی از شکستگی به نام شکستگی صفحه رشد وجود دارد.
- شکستگیهای حاد: شکستگیها میتوانند در اثر زمین خوردن، تصادف در رانندگی یا ضربههای شدید رخ دهند و شدت شکستگی به شدت ضربه بستگی دارد. استخوان ممکن است ترک خورده، به طور کامل بشکند، یا به چند تکه خرد شود. اکثر شکستگیهای حاد نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند و به عنوان موارد اورژانسی در نظر گرفته میشوند.
- شکستگیهای استرسی: شکستگیهای استرسی عمدتاً در استخوانهای تحملکننده وزن اندام تحتانی مانند استخوان فمور، درشت نی، نازک نی و پا رخ میدهند. این آسیب معمولاً در ورزشهایی دیده میشود که حرکات تکراری دارند، مانند دویدن، پریدن، ژیمناستیک، تنیس، بسکتبال، و دو و میدانی. فعالیتهایی مانند دویدن، نیروهایی دو تا سه برابر وزن بدن فرد بر اندام تحتانی وارد میکنند و خطر شکستگیهای استرسی را افزایش میدهند.
- شکستگی صفحه رشد: صفحه رشد به ناحیه غضروفی نزدیک انتهای استخوانهای بلند اشاره دارد که باعث میشود استخوانها در دوران کودکی و نوجوانی تا رسیدن به قد کامل بلند شوند. صفحات رشد در سنین رشد بسیار آسیب پذیر هستند. شکستگی صفحه رشد میتواند به دلیل یک رویداد آسیب زا مانند سقوط یا تصادف رانندگی رخ دهد، یا میتواند به تدریج در اثر فشار مزمن و استفاده بیش از حد از یک عضو خاص ایجاد شود.
دررفتگی
زمانی که مفصلی که توسط دو استخوان تشکیل شده از هم جدا شود، به آن دررفتگی گفته میشود. ورزشهایی مانند فوتبال و بسکتبال، و همچنین ورزشها و فعالیتهایی با ضربه زیاد که شامل کشش یا زمین خوردن قابل توجه است، از علل شایع دررفتگی هستند. به طور معمول برای یک مفصل دررفته نیاز به مراقبت فوری پزشکی است. دررفتگیها آسیبهای دردناکی هستند و اغلب در شانهها، آرنجها، انگشتان دست، کاسه زانو و مفصل بین استخوان ران و درشت نی (زانو) رخ میدهند.
رگ به رگ شدن
رگ به رگ شدن آسیبی است که شامل کشیدگی یا پارگی رباطها میشود. تروما، مانند زمین خوردن یا ضربه ای که باعث میشود مفصل از موقعیت خود خارج شود، علت معمول رگ به رگ شدن است. شدت رگ به رگ شدن میتواند از درجه یک (کمترین کشش رباطها) تا درجه سوم (پارگی کامل) متفاوت باشد. مچ پا، زانو و و به ویژه مچ دست در معرض رگ به رگ شدن هستند.
کشیدگی
کشش به پیچ خوردگی، کشش یا پارگی عضله یا تاندون اشاره دارد که همان بافتی است که ماهیچهها را به استخوانها متصل میکند. کشیدگی میتواند در ورزشکارانی که ورزشهای تماسی انجام میدهند رخ دهد، اما ممکن است در اثر حرکات تکراری مانند حرکاتی که در تنیس یا گلف دیده میشوند نیز ایجاد شوند. مانند رگ به رگ شدن، کشیدگی میتواند از کشش خفیف تا پارگی جزئی یا کامل عضلات یا تاندونها متغیر باشد. کشیدگیها بیشتر بر عضلات یا تاندونهای بین دو مفصل تاثیر میگذارند.
تاندونیت
تاندونیت همان التهاب تاندون است که اغلب در شانه، آرنج، مچ دست، لگن، زانو یا مچ پا رخ میدهد. تاندونیت میتواند در اثر آسیب ناگهانی ایجاد شود، اما اغلب از حرکات تکراری که به طور مکرر انجام میشوند به وجود میآید. برخی از مشاغل مانند نجاری یا باغبانی و همچنین فعالیتهایی مانند بازی گلف یا تنیس، خطر ابتلا به تاندونیت را افزایش میدهند. تاندونها با افزایش سن انعطافپذیری کمتری پیدا میکنند و افراد مسنتر را مستعد ابتلا به تاندونیت میکند.
بورسیت
بورسیت به التهاب بورسها میگویند که کیسههای کوچک پر از مایع هستند و به عنوان بالشتک بین استخوانها و سایر قسمتهای متحرک مانند ماهیچهها، تاندون.ها یا پوست عمل می.کنند. بورسیت میتواند در اثر یک اتفاق، مانند ضربه یا افتادن، و همچنین با حرکات تکراری مانند پرتاب توپ یا فشار طولانی مدت، مانند زانو زدن روی یک سطح سخت یا تکیه دادن به آرنج ایجاد شود. شانهها، آرنجها، باسن و زانوها معمولاً تحت تأثیر بورسیت قرار میگیرند.
نتیجه گیری
هنگامی که یک آسیب اسکلتی عضلانی در فردی رخ میدهد، مهمترین و اولین اقدام معاینه توسط جراح و متخصص ارتوپد است. یک متخصص میتواند نوع آسیب را به طور دقیقی مشخص کند و بهترین راهکار و درمان را در اختیار شما قرار دهد.
سوالات متداول
ضربه مستقیم، استفاده بیش از حد از یک عضو، تکنیک ضعیف، گرم کردن یا کشش ناکافی، خستگی، تجهیزات نامناسب و حوادث.
گرم کردن مناسب، کشش کافی، تنفس صحیح، استفاده از تجهیزات مناسب، حفظ تکنیک خوب و پرهیز از اعمال بیش از حد.
اگر درد شدید، ناتوانی در تحمل وزن، بی ثباتی مفصل، بدشکلی، تورم یا کبودی مداوم، یا اگر آسیب با اقدامات خود مراقبتی بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید.